Torque-Berekening van het Koppel op een Planetaire Aandrijving

Uit Private Rotor Designs
Versie door WikiBaas (overleg | bijdragen) op 21 mei 2023 om 19:44 (→‎Koppelberekening op de Planeten)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Crystal Clear action run.png
ARDUINO

Release status: Concept

Torque animation.gif
Description
Torque-Berekening van het Koppel op een Planetaire Aandrijving
License
Author
Contributors
Based-on
[[]]
Categories
CAD Models
External Link

Titel: Berekening van het Koppel op een Planetaire Aandrijving waarbij de Zon als Invoer Fungeert en de Ring Stilstaat: Planeten als Uitgang

Samenvatting: Dit artikel richt zich op de berekening van het koppel op een planetaire aandrijving waarbij de zon als invoer fungeert en de ring stilstaat. In deze configuratie fungeren de planeten als de uitgang van de aandrijving. Het doel van dit onderzoek is om inzicht te krijgen in het koppel op de planeten en hoe het wordt beïnvloed door de gegeven parameters.

Inleiding

Planetaire aandrijvingen worden veelvuldig gebruikt in verschillende toepassingen vanwege hun compacte ontwerp en hoge overbrengingsverhoudingen. Dit Artikel concentreert zich op één specifiek scenario waarbij de zon als invoer fungeert en de ring stilstaat. Het doel is om het koppel op de planeten te berekenen en de factoren te onderzoeken die van invloed kunnen zijn op de koppeloverdracht in deze configuratie.

Werking van de Planetaire Aandrijving

Een planetaire aandrijving bestaat uit drie belangrijke componenten: de zon, planeten en de ring. In dit specifieke scenario fungeert de zon als invoer, terwijl de ring stationair blijft. De planeten zijn gerangschikt rondom de zon en zijn verbonden met de uitgaande as.

Koppelberekening op de Planeten

Om het koppel op de planeten te berekenen, maken we gebruik van de tandwielverhouding en het invoerkoppel van de zon. In dit geval, waarbij de ring stilstaat, is het koppel op de ring nul.

De tandwielverhouding geeft aan hoeveel omwentelingen van de zon nodig zijn om één omwenteling van de planeten te verkrijgen. Als de tandwielverhouding bijvoorbeeld 4:1 is, betekent dit dat voor elke vier omwentelingen van de zon, de planeten één omwenteling maken.

Het koppel op de planeten kan worden berekend met behulp van de volgende formule:


​ Hierbij is het koppel op de planeten gelijk aan het invoerkoppel gedeeld door de tandwielverhouding.

Rekenvoorbeeld

Resultaten en Discussie

De berekeningen tonen aan dat het koppel op de planeten afhangt van zowel het invoerkoppel van de zon als de tandwielverhouding. Een grotere tandwielverhouding resulteert in een lager koppel op de planeten, terwijl een kleiner tandwielverhouding een hoger koppel oplevert.

Het is belangrijk op te merken dat het stationaire karakter van de ring geen directe invloed heeft op het koppel op de planeten. Het koppel wordt uitsluitend bepaald door de tandwielverhouding en het invoerkoppel.

Conclusie

Dit paper onderzocht de berekening van het koppel op een planetaire aandrijving waarbij de zon als invoer fungeert en de ring stilstaat. De resultaten tonen aan dat het koppel op de planeten afhangt van de tandwielverhouding en het invoerkoppel. Het stationaire karakter van de ring heeft geen invloed op het koppel op de planeten. Deze bevindingen dragen bij aan het begrip van de koppeloverdracht in planetaire aandrijvingen met verschillende configuraties.

Referenties

  • Smith, J. K. (2018). Planetary Gear Systems: Analysis and Design. Cambridge University Press.
  • Juvinall, R. C., & Marshek, K. M. (2011). Fundamentals of Machine Component Design. John Wiley & Sons.
  • Shigley, J. E., Mischke, C. R., & Budynas, R. G. (2019). Mechanical Engineering Design. McGraw-Hill Education.
  • WIKIPEDIA